20 سپتامبر 2022 - ایمنی پایین و عفونت های مکرر در دیابت نوع 1 و 2 شایع هستند. اکنون محققان موسسه کارولینسکا در سوئد نشان دادند که سیستم ایمنی افراد مبتلا به دیابت دارای سطوح پایین تری از یک پپتید ضد میکروبی به نام پسوریازین است که سد سلولی مثانه را به خطر می اندازد و خطر عفونت دستگاه ادراری(UTI) را افزایش می دهد.

این مطالعه در Nature Communications منتشر شده است.

دیابت ناشی از کمبود انسولین و/یا کاهش عملکرد انسولین است. انسولین هورمونی است که گلوکز (قند) و در نتیجه انرژی سلول ها را تنظیم می کند. در دیابت نوع 1، بدن تولید انسولین را متوقف می کند، در حالی که در دیابت نوع 2، سلول ها نسبت به انسولین حساسیت کمتری پیدا کرده که به افزایش سطح قند در خون منجر می شود.

دیابت یک بیماری شایع است که به طرق مختلف بر سلامتی تأثیر می گذارد.یک اثر این است که سیستم ایمنی ذاتی را به خطر می اندازد و بسیاری از افراد را با افزایش حساسیت به عفونت های معمولی، مانند عفونت های دستگاه ادراری (UTI) ناشی از باکتری E. coli مواجه می کند. در افراد مبتلا به دیابت، این موارد بیشتر منجر به مسمومیت عمومی خون، سپسیس می شود، که از دستگاه ادراری منشاء می گیرد.

یک آنتی بیوتیک درون زا

در این مطالعه محققان ارتباط سطح قند خون افراد مبتلا به دیابت نوع 1، نوع 2 یا پیش دیابت را با پسوریازین، که یک آنتی بیوتیک درون زا و بخشی از سیستم ایمنی ذاتی است، بررسی نمودند.

محققان با استفاده از ادرار، سلول‌های مثانه و نمونه‌های سرم خون بیماران، سطوح پسوریازین و سایر پپتیدهای لازم برای اطمینان از سالم ماندن مخاط مثانه و محافظت در برابر عفونت را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. سپس این یافته‌ها را در موش‌ها و سلول‌های مثانه با و بدون عفونت، تأیید نمودند.

پرفسور آنلی براونر، استاد گروه میکروبیولوژی، تومور و بیولوژی سلولی، در موسسه کارولینسکا که سرپرستی این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: ما دریافتیم که غلظت‌های بالای گلوکز باعث کاهش سطح پپتید ضد میکروبی پسوریازین می‌شود، در حالی که انسولین اثری ندارد. افراد مبتلا به دیابت دارای سطوح پایین تری از پسوریازین هستند، که عملکرد سد محافظتی سلول ها را ضعیف می کند و خطر عفونت مثانه را افزایش می دهد.

استروژن درمانی جمعیت باکتریایی را کاهش داد

گروه تحقیقاتی پروفسور براونر قبلا نشان داده بود که درمان با استروژن عملکرد محافظتی سلول های مثانه را در انسان و موش بازیابی می کند و در نتیجه به تنظیم پاسخ ایمنی به عفونت ادراری کمک می نماید. بنابراین، محققان تاثیر استروژن درمانی را بر سلول های آلوده در معرض غلظت بالای گلوکز بررسی نموده و دریافتند که این درمان باعث افزایش سطح پسوریازین و کاهش جمعیت باکتریایی می شود، که نشان می دهد این درمان ممکن است برای بیماران دیابتی نیز موثر باشد.

سومیترا موهانتی، نویسنده اصلی این مقاله، و محقق موسسه کارولینسکا، گفت: اکنون قصد داریم مکانیسم‌های اساسی عفونت‌ها را در افراد مبتلا به دیابت بررسی کنیم. هدف نهایی کاهش خطر ابتلا به عفونت در این گروه از بیماران در حال رشد است.

منبع:

https://www.sciencedaily.com/releases/2022/09/220920100739.htm